رضا پورکریمان

.

سایم ناپدید شده بود. یک روز صبح سر کارش حاضر نشد؛ عده ای مردم بی خیال درباره ی غیبت او چیزهایی گفتند. روز بعد هیچ کس از او حرفی نمی زد. روز سوم وینستون به راهرو بخش اسناد رفت تا به تابلوی اعلانات نگاهی کند. یکی از اعلان ها شامل فهرستی چاپی از اسامی اعضای کمیته ی شطرنج بود که سایم  نیز در آن عضویت داشت. فهرست درست مانند قبل بود، هیچ چیز توجه را جلب نمی کرد. فقط یک نام در پایین فهرست کم بود. همین کافی بود. سایم دیگر وجود نداشت، او هرگز وجود نداشت.
.