.
- وینستون گفت : «تو فقط کمر به پایین عصیان گری.»
از قرار معلوم جهان بینی حزب را به کسانی که خود قادر به درک جهان نبودند به خوبی می شد تحمیل کرد.
آنها هر چه را که به خوردشان می دادند می بلعیدند، و آن چه که بلعیده بودند آسیبی به آنها نمی رسانید، زیرا ته مانده ای از خود به جا نمی گذاشت. درست همان گونه که دانه ی غله، ممکن است بدون هضم شدن از بدن پرنده ای خارج شود.
.
.
از بعضی جهات او بسیار تیزهوش تر از وینستون و کمتر مستعد پذیرفتن تبلیغات حزب بود. یک بار که وینستون دررباره ی جنگ با اوراسیا صحبت می کرد، جولیا با ذکر صریح این نکته که به نظر او جنگ با اوراسیا حقیقت ندارد، وینستون را متعجب کرد. او معتقد بود، بمب هایی که هر روز نقاطی از لندن را به آتش می کشیدند، توسط خودِ دولت اوشنیا و فقط به منظور تداوم ترس و وحشت در مردم بر سر آنان ریخته می شد. این فکر در واقع هرگز به فکر وینستون خطور نکرده بود.
_
اما در مورد تعالیم حزبی او فقط زمانی دچار تردید می شد که موضوع به نحوی با زندگی خصوصی خودش ارتباط پیدا می کرد. اغلب حاضر بود اسطوره سازی رسمی حزب را بپزیرد، چون تفاوت بین حقیقت و دروغ برایش چندان مهم نبود. برای مثال، طبق چیزی که (صفحه 158) در مدرسه به آنها آموخته بودند، قبول داشت که حزب هواپیما را اختراع کرده است.
(در دوران مدرسه ی وینستون در اواخر دهه ی پنجاه آن گونه که خود به یاد داشت، حزب تنها مدعی اختراع هلیکوپتر بود؛ ده دوازده سال بعد ، در دوران مدرسه ی جولیا، این ادعا در مورد هواپیما تکرار شد، یک نسل دیگر حتماً ادعای اختراع موتور بخار را مطرح می کرد) و هنگامی که وینستون برایش توضیح داد که هواپیما قبل از تولد خود او و چند سال قبل از انقلاب وجود داشته است، به نظرش موضوع چندان جالبی نیامد. بالاخره ، چه اهمیت داشت که چه کسی هواپیما را اختراع کرده است ؟
.
.
همانگونه که تا وقتی هوا هست، نفس میگشیم، دل سپردن به لحظه لحظه ی این زندگی که به آینده ی آن امیدی نبود، غریزه ای شکست ناپذیر نمی نمود.
.
