رضا پورکریمان

توُ این اتاق ، توُ عمقِ تنهاییم
همیشه یکی ، توُیِ ذهنم هست
یکی که با فکرش عَجین میشم
هم وزنِ غم های زمین میشم
حالم دگرگون میشه وقتی نیست
چَند وقته رفته ، چَـنـد وقتی نیست
من حال و روزم خوبه و شادم
اما امید زنده موندن نیست

#R_P

#رضا_پورکریمان