رضا پورکریمان

 اگر کسی یک بار به جرم فکری متهم می شد ، مرگش بعد از مدتی معین قطعی بود. پس چرا باید چنین وحشتی از آینده داشته باشیم در حالی که این وحشت هیچ چیز را عوض نمی کند ؟

«در مکانی که در آن اثری از تاریکی نیست،ملاقات خواهیم کرد.»،این گفته ی اَبراین بود. می دانست که معنی این حرف چیست یا لااقل فکر می کرد که می داند. مکانی که در آن اثری از تاریکی نیست ، آینده ی خیالی بود که انسان هرگز آن را نمی دید ، اما با نوعی پیش آگاهی اسرارآمیز ، به وجود آن دل خوش می کرد.

با صدای آزارنده و مداوم صفحه ی سخنگو دیگر نمی توانست رشته ی افکارش را حفظ کند.
.