رضا پورکریمان

هیچ جوری نمی شد فهمید که چه مقدار از این مطالب دروغ است. شاید هم حقیقت داشت که مردم در حال حاضر رفاه بیشتری نسبت به قبل از انقلاب داشتند. تنها ناقض این ادعا، اعتراضی خاموش در رگ و پی انسان بود، احساسی غریزی که به فرد می گفت شرایط فعلی زندگی است غیر قابل تحمل است و باید روزی تغییر کند. ویژگی حقیقی و برجسته زندگی فعلی برای او، نه بیرحمی و نا امنی آن، بلکه پوچی، دلگیری، بیحالی و خمودگی آن بود. هر کس به اطراف خود می نگریست در می یافت که زندگی نه شباهتی به دروغ های منتشر شده از صفحۀ سخنگو دارد و نه به آرمان هایی که حزب برای دسترسی به آنها تلاش می کرد.
.