رضا پورکریمان

.

صفحه 47

اگر بقیۀ مردم دروغِ حزب را می پذیرفتندـ اگر تمام مدارک با هم جور بود و یک چیز را نشان می دادـ آن وقت دروغ به تاریخ راه می یافت و به حقیقت بدل می شد. شعار حزب این بود :
«هر کس گذشته را در دست بگیرد، آینده را در دست دارد، هر کس حال را در دست بگیرد، گذشته را در دست دارد.» و به این ترتیب، گذشته، گرچه در اصل قابل تغییر بوده، ولی هرگز تغییر نکرده بود. از ازل تا ابد حقیقت همان چیزی بوده که الان هست. خیلی ساده بود. تنها جیزی که لازم بود پیروزی های پایان ناپذیر بر حافظه بود. به این کار «کنترل واقعیت» می گفتند؛ و در زبان نوین،«دوگانه باوری».