رضا پورکریمان

ReZa PouRKaRiMaN
رضا پورکریمان

تو دنیای منی اما ؛ به دنیا اعتمادی نیست !

پیام های کوتاه

بایگانی

سالی که گذشت سال بد بود

دوشنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۱، ۱۱:۵۹ ب.ظ

.

هر سال وقتی پای سفره هفت سین می‌شینیم و یا لحظه تحویل سال و موقع آرزو کردن مدام از خدا بهترین‌ها رو برای خودمون و اطرافیانمون و جهان پیرامون از خدا می‌خوایم.

اما این سیاهی که بر سر کشورمون افتاده و مثل بختک به جون ملت کشورمون افتاده، واقعا نمیدونم چقدر و چجوری باید آرزو کنیم که از بین بره تا حالمون خوب بشه (؟)

نمیدونم شاید بخاطر اینه که خدا به آرزوی تروریست‌ها و طرفداران تروریست برای بقا و موندگاری هم داره ارزش و احترام قائل میشه و الا مگه میشه این حد و حجم از ظلم و ستم و تبعیض و وحشیگری و کشت و کشتار باشه و عدالت و انصاف و وجدان انقدر ساده از بین بره.

با تمام وجود آرزو میکنم هر کس که برای بقای این رژیم منفور و منحوس دعا میکنه یا عاقل بشه و بفهمه که چی به روز مردم این کشور داره میاد و یا اگر نمیفهمه و خودش رو به نفهمی زده، نیست و نابود بشه.

شما را به پویش آرزو برای رهایی وطن از چنگال رژیم منفور و منحوس دعوت میکنم.

.

۰۱/۱۲/۲۹