رضا پورکریمان

تصور اینکه نیستی سخته .

خیلی وقتا نبودن کسی و حرف زدن در موردش تبدیل به کلیشه میشه برای دیگران اما برای خود کسی که دچار و مبتلاست شاید همیشه تازگی داشته باشه . چون همیشه ابعادی از نبودن رو کشف میکنه که برای دیگران تکرار مکررات به نظر بیاد اما برای مبتلا و دچار، تازگی داشته باشه.


ولی با تمام این احوالات؛ به این یقین رسیدم که هرگز فراموش شدنی و از یاد بردنی به معنای ثابت همیشگی نیست (!)