رضا پورکریمان

کوچیکتر کِ بودم،حتی از صدای بارونم بدم میومد چِ برسه #بارون.یعنی هر وقت کِ هوا ابری میشد بغضی دنیامو فرا میگرفت کِ انگار همهٔ آدمای دنیا مُردن و حالا آسمون داره بِ تنهاییم اشک میریزه (!) بزرگتر شدم؛حس همون حس و حالِ سابقِ،ولی دیگه از بارون و هوای ابری بیزار نیستم (!) #ر_پ #مکثار