توُ این اتاق ، توُ عمقِ تنهاییم
همیشه یکی ، توُیِ ذهنم هست
یکی که با فکرش عَجین میشم
هم وزنِ غم های زمین میشم
حالم دگرگون میشه وقتی نیست
چَند وقته رفته ، چَـنـد وقتی نیست
من حال و روزم خوبه و شادم
اما امید زنده موندن نیست
#R_P
#رضا_پورکریمان
۰۲ مرداد ۹۷ ، ۰۲:۴۷