سال نو

سال نو مال تو

تو فقط مال من ☻♥

پایان

این مرد پر از درد و غم غصه شده

تو بری پایان درداست دیگه کشته شده

طعم تلخ روزگار

سلام پاییز جان فرسا ... 

سلام سرمای جان فرسا ... 

سلام ای بغض شکسته در گلو ... 

سلام ای ناله های گاه و بی گاه ... 

سلام خاطرات کهنه شده در افکار منِ پوچ ...

زور*شمار رفتنت به سال شمار تبدیل شد ... 

من پیر شدم اماااا ... هنوز با جان خسته خود ... 

بی صبرانه در انتظار برگشتنت هستم عشقم !

╤ 24 سالگی با طعم پیری ╤

+16آذر93+
-رضا پورکریمان+

فرازهایی از فرودهای زندگی

هر چه کشیدم 

هر چه خوردم
تا تو را محو کنم
نشد که نشد
خود نیز تار و مار شدم
ولی ... 
هیچ چیز از تو در من کم نشد
نه خاطره ای ف نه تصویری
تنها چیزی که به وقوع پیوست
دلتنگی محض بود و افسردگی
تنها چیزی که به وضوح حس میشد
نبودنت بود و جای خالی تو 
که هیچ کسی شبیه به تو هم جای تو را نمیگرفت 
بارها از خدا طلب مرگ کردم 
نشد ... نشد که بمیرم 
کاش دعای مشترکمان بعد از رفتنت و بعد از آخرین حرفها
برآورده میشد ... یادم است که میگفتی "آرزو میکنم که بمیری !"
تو را به جان آنکس که جای من را گرفت سوگند !
کمی بیشتر برای مرگ من دعا کن 
راستش را بخواهی بسیار خسته ام ... روحم دچار کفیدن شده است
یا برگرد و مرا با وجود و حضورت روحی تازه ببخش
یا بسیار برای نبودنم دعا کن ... تا برآورده شود این آرزوی شیرین

#فرازهایی_از_فرودهای_زندگی 

- رضا پورکریمان

30 آذر 94